ز تو ای گشاد دلها همه کار بسته دارم


ز تو ای دواء و درمان دل و جان خسته دارم

بامید آنکه شاید بهوای تو ببندم


همه تار و پود خود را ز جهان گسسته دارم

نه نگاه نیم مستت دل من بجا گذارد


نه ز بند شست زلفت سر موی رسته دارم

همه رنج و محنت و غم همه درد و سوز و ماتم


سپه بلای عشقت بدلم نشسته دارم

بتو بسته ام دلی را که شکسته است صد جا


بپذیر عذرم ای جان که شکسته بسته دارم

بشکیب تا بسوزد دل و جان در آتش او


دل و جان چسودای فیض که ز غیر رسته دارم